Mei 2012

 

 

Lieve gebedsvrienden,

 

 

“…..gij zult kracht ontvangen,

wanneer de Heilige Geest over u komt,

en gij zult Mijn getuigen zijn…..tot het uiterste der aarde.”

 

Hand. 1: 8

 

 

Restoration Church  -  Herstelgemeente

Toen de Heer ons duidelijk maakte, dat wij met een gemeente in Groningen moesten beginnen, waren er natuurlijk een aantal vragen, die bij ons naar boven kwamen: Waarom nog een gemeente in onze stad? Wat moet het karakter, de aard van de gemeente zijn? Door middel van de tekst Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid uit Heb.13: 8 (NSV) bleek (en blijkt) wel, dat de Heer nog steeds Zijn bediening uitoefent, zij het dan door de Gemeente heen. En dat doet Hij door Zijn handen en hart uit te reiken naar een gebroken en verslagen mensheid, een mensheid, die gebroken is naar geest, ziel en lichaam. En die wil Hij herstellen. Vandaar de naam Herstelgemeente, in het Engels Restoration Church.

Het is dan ook niet verbazend, dat de meeste mensen, die de gemeente bezoeken, herstel nodig hebben. En herstel kan men uit Zijn handen ontvangen, tenminste als men werkelijk hersteld wil worden. Voor sommigen is de prijs te hoog. Wij verkondigen wel het Evangelie van redding, genezing en bevrijding, maar veel mensen willen graag deze redding, genezing en bevrijding ontvangen en toch hun oude leven niet prijsgeven; ze verkiezen toch maar om zich vast te houden aan hun (religieuze) levensstijl met allerlei tradities en goede werken. Ja, maar dan kan de Geest Gods Zijn werk niet doen en blijven deze mensen in een vicieuze cirkel rondbaggeren, zonder om groei en vrijheid in de Heer te ervaren. Jammer is dat.

Het is evenwel heerlijk om te zien hoe anderen zich echt door de Heer willen laten herstellen, van Zijn liefde en genade genieten, nieuwe scheppingen worden en de autoriteit, die Jezus hen gegeven heeft, gebruiken, zodat ze uitgroeien tot de kinderen van God, waarop de schepping met reikhalzend verlangen wacht (Rom. 8:19). Halleluja!!!

 

Wit-Rusland

Het waren geweldige dagen in Wit-Rusland. De “Man Arise” conferentie o.l.v. Anthon van der Laak van Kingdom Ministries werd vooral door veel jongere mannen bezocht., die erg open waren voor verandering en vernieuwing in hun leven door de opstandingskracht van Jezus.

Ook waren we te gast bij een aantal gemeenten, waarvan sommigen verbonden zijn met de Kingdom Ministries. We troffen een enorme openheid onder de mensen aan, alsook een diepe honger naar “meer van Gods Geest”. Nou, dat hebben ze ook gekregen.

 

De mannengroep van de Man Arise Conferentie                            Lofprijs- en aanbiddingsgroep in een gemeente

 

Een probleem met de Christenen in Belarus (Wit Rusland) is, dat de mensen als het ware in je hart kruipen. Ze proberen het niet, ze doen niet hun best hiervoor, maar het gebeurt gewoon. Wij hebben intens genoten van hun gastvrijheid, hun belangstelling, hun openheid en hun toewijding. Volgend jaar hoop ik hen weer te ontmoeten.

Typisch oude van hout opgetrokken woningen                            Moderne flatgebouwen “met een kleurtje”

 

Belarus is natuurlijk een land met een dictatuur, en het is niet altijd makkelijk om er als gelovige daar te wonen. Maar ik ben wel onder de indruk van wat God daar doet en hoe de mensen omgaan met hun moeilijke situatie. Uiterlijk hebben we niet veel van vervolging of hinder ondervonden, maar dat kwam, zo zei iemand, omdat de plaatselijke KGB een “goede indruk” op ons wil maken, zodat, als we weer terug zijn in Nederland, wij niets negatiefs over hen te melden hebben…..

 

 

Verdere uitnodigingen

Intussen komen uitnodigingen vanuit verschillende landen binnen. Eerst ontving ik er een aantal van voorgangers op de Filippijnen, en vlak voordat ik naar Wit-Rusland vertrok kwamen er uitnodigingen om naar Australië en de Fiji Eilanden te komen. Na mijn terugkomst vanuit Wit-Rusland lag er een uitnodiging uit Pakistan op me te wachten. We zullen bij de Heer te rade gaan om uit te vinden welke van deze landen we van Hem moeten bezoeken en wanneer.

 

 

 

Gebedsverzoeken

Ten oosten van de stad Hyderabad, nabij Bongiri, waar wij een Bijbelschool hebben, wordt een kerk(je) gebouwd door de vader van Past. Adepu Asheervadam, een goede vriend van ons; ze komen evenwel nog ongeveer Euro 2400,00 te kort en vragen voor gebed.

In de meeste gevallen, als voorgangers uit India vragen om gebed (to pray), dan bedoelen ze geld (to pay). Maar bij bro. Adepu is dat niet het geval. Dus, bidt in ieder geval met ons mee, dat in deze nood voorzien wordt.

 

 

 

 

Nog een gebedsverzoek. Een voorganger, een geestelijke zoon van mij, stuurde mij een aantal foto’s van lichamelijk gehandicapte kinderen. Ik laat u er slechts een tweetal zien. Op deze foto’s ziet u een 19-jarige en een 11-jarige jongen. Maar zo zijn er zo velen in India, en voor hen worden sponsors gezocht, medicijnen moeten gekocht worden en meestal is daar niet genoeg geld voor. Een zeer trieste situatie in een land met op één na de grootste bevolking van de wereld: 1.400.000.000 inwoners. Je voelt je soms zo machteloos, omdat je zo weinig kan doen. De houding van veel Hindoes is nog steeds: “wat deze jongens betreft - eigen schuld, dikke bult; in hun vorige leven hebben ze er waarschijnlijk  een puinhoop van gemaakt, vandaar de huidige toestand”. Is het niet om van te huilen?

Het minste wat we kunnen doen, is bidden, dat hierin verandering komt!!  En dat doen we ook! En intussen reiken we uit naar “waar ons hand vindt om iets te doen”. Met uw hulp!

 

         

 

 

 

Volgende Zendingsreis naar India

Intussen bereiden we ons voor op de volgende reis naar India; o.a. zullen we het echtpaar John en Marja Satish bezoeken, die in Centraal India wonen. Zij hebben een paar gemeenten daar, alsook beheren ze het kindertehuis Elisabeth Children’s Home, en John leidt er een Bijbelschool. Verder zal ik in Warangal in de deelstaat Andhra Pradesh drie dagen lang doceren aan de Bijbelschool, die o.l.v. Dr. Jesroon Polepaka staat, en tevens twee dagen op een Voorgangersconferentie spreken, die hij georganiseerd heeft.

We, mijn vrouw Jacoba en ik, zullen in totaal zeven weken op reis zijn in Centraal en Zuid-India; de eerste paar weken zal zr. Nieske Meyer – de Jong bij ons zijn, alsmede haar Oegandese vriendin Gladys Kakara. Onze National Director Shirley Bijja, tevens een van onze Indiase geestelijke dochters, zal zich ook af te toe bij ons vervoegen. En natuurlijk hopen we, dat het voorgangersechtpaar Peter & Wil Scholte uit Friesland ook een korte periode ons zal komen versterken op hun terugreis naar Nederland van hun zendingsreis naar de Filippijnen.

Voor ons zijn de vliegkosten en een deel van de reis betaald, maar we komen nog een bedrag van zo’n Euro 1500,00 tekort. We betalen voor onze eigen accommodatie en binnenlandse trein- en vliegreizen, want die kunnen de meeste Indiase gemeenten en hun leiders niet bekostigen; ook bezoeken wij wezen en weduwen in hun verdrukking (Jac. 1: 27, HSV), en natuurlijk gaan we niet met lege handen bij hen weg. De (kerkelijke) gemeenten, die b.v. de wezen en de weduwen verzorgen, ontvangen maandelijks een (veel te klein) bedrag van onze stichting en gemeente; en  als we daar zijn, dan breekt ons hart om te zien hoe alles wel netjes, maar o zo primitief toegaat; dus indien mogelijk ondersteunen we ze daar en dan ook nog.

 

Weduwen en weeskinderen  in Gowripatnam in Oost Andhra Pradesh

 

Je komt in India nooit bij iemand met lege handen weg; zelfs de allerarmsten onder hen geven je wat mee, al is het slechts een banaan, en  vaak laten wij daarom  geld of “goederen in natura” achter.

Dit is Christenschap in praktijk: niet alleen het Evangelie verkondigen, maar ook de daad bij het woord voegen.  Waarlijk, de Heer heeft ons daar een geweldig mooi werk gegeven, maar we kunnen het niet alleen aan, we hebben hulp van onze achterban nodig in de vorm van gebed en giften. Wilt u ons helpen? We rekenen op u…..!

 

Ten slotte wens ik u een een gezegende Pinkstertijd toe, waarin u de Heilige Geest toelaat om u in vuur en vlam te zetten.

 

 

 

Hartelijke groeten,

 

Dr. Hendrik Jan en Rev. Jacoba van Mourik

en

medewerk(st)ers

in

Nederland, India en Zuid-Afrika