Nieuwsbrief, december 2020

 

 

 

“… (wij) zijn, hoewel velen, één lichaam in Christus,

maar ieder afzonderlijk leden van elkaar. “

 

Lieve broeders en zusters in de Heer,

 

Corona I

 

De dankdienst op 8 maart l.l., ter gelegenheid van mijn 80ste verjaardag,  was de laatste dienst, die we als gemeente met elkaar konden hebben voordat de corona-crisis uitbrak. En omdat we toen niet meer gezamenlijk diensten konden houden, werden Jacoba en ik erbij bepaald om toch in een eenheid van geest op zondagen tijd apart te zetten om met de gemeenteleden, maar toch apart,  ons bezig te houden met Gods Woord en met gebed. Het voorstel was om ‘s zondags vanaf 15.00 uur ons af te zonderen en onze tijd aan de Heer te geven, en we deden dat door een paar dagen tevoren een korte overdenking naar onze mensen te sturen, samen met een paar bijbehorende teksten, en dan kon men deze overdenken, verder bidden voor elkaar, ook voor de gemeente, familieleden, zieken, de overheid, enz.

Jacoba en ik hebben echt hiervan genoten.

Sinds 21 juni echter komen we als gemeente weer bij elkaar.

 

Corona II

 

Als we al de berichten horen en zien, dan zou je wat moedeloos kunnen worden, maar we weten: De Heer is er, Hij is erbij, Hij zorgt voor ons! En Hij zegt tegen ons vanuit Zijn  Woord: Vrees niet, Ik ben met u alle dagen tot aan het einde van de wereld. Ook zegt Hij: Vrees niet, Ik help u, ook ondersteun Ik u met Mijn heilrijke rechterhand.

Lees eens Psalm 91 en laat je bemoedigen vanuit Gods Woord!

En laten we ook elkaar, en vooral de alleenstaanden, bemoedigen in  deze moeilijke onzekere tijd door b.v. een telefoontje, een appje, een kaartje of een opbouwend en/of vertroostend woord te sturen door hen te wijzen op Jezus, de Voleinder van ons geloof, Die was en is en komen zal!

 

Over ons persoonlijk

 

Met ons gaat het goed, ondanks dat Jacoba, mijn vrouw, nog wel een zeer pijnlijke rechterbovenarm en -schouder heeft, nadat ze beide gebroken waren. Het herstel gaat langzaam; toch kan ze er meer mee doen dan enkele maanden terug. We vertrouwen de Heer voor een  compleet herstel. De vreugde des Heren is haar kracht, en gebed voor dat herstel zal ook fijn zijn!

 

India

 

Voor India is dit wel een rampjaar: Door de corona-crisis zijn duizenden en nog eens duizenden ontslagen: geen inkomen, geen sociale voorzieningen; het enige wat deze (nu) werklozen konden doen was om terug te keren vanuit de stad naar hun familie op het platteland, en dat betekende voor velen honderden kilometers lopen; geen wonder dat een groot aantal van hen het niet overleefde.

Ook de jaarlijks terugkerende moesons eisten hun tol weer: veel overstromingen, velen moesten vluchten en hun huizen en bezittingen verlaten, enz.

Ten slotte noem ik nog onze broeders en zusters in Jezus die vervolgd worden: ze zijn a.h.w. vogelvrij verklaard, en de overheden, zoals de politie, steken geen helpende hand naar hen uit; heel erg!

Meer dan ooit heeft India onze gebeden nodig! Doet u mee?

 

 

 

Een kerkdienst ergens in India

 

In de afgelopen maanden zijn drie mensen, met wie we nauw samenwerkten in India, overleden:

      Aanvankelijk werkten we fijn samen met een voorganger en organiseerden we conferenties. Maar op een gegeven ogenblik wilde hij geld van mij hebben. Ik had namelijk ergens in de rimboe het Evangelie gebracht; ik had daar geen toestemming voor, en die voorganger wilde geld van mij hebben, en indien ik het niet zou geven, zou hij me aangeven bij de politie; onze Indiase directeur adviseerde me om een paar dagen onder te duiken, wat ik ook gedaan heb, en zij herrangschikte intussen mijn afspraken. Veel later, toen ik in Nederland terug was, schreef de betrokken voorganger mij een brief en bood mij zijn verontschuldigingen aan en vroeg om vergeving. Sindsdien correspondeerden wij geregeld.

      De tweede persoon die ons ontviel was Evangeliste Santosh Permanas; een paar keer hebben we (mijn vrouw, en een gemeentelid en ik) op kleine conferenties het woord gebracht en van haar en haar man hun gastvrijheid mogen genieten. Zij en haar hele gezin waren werkelijk elke keer een zegen voor ons. Bid voor Dr. Permanas en zijn zonen.

      Rev. John Satish George stierf ongeveer twee maanden geleden. Hij en zijn vrouw Marja hebben twee gemeenten en een opvanghuis voor kinderen, het Elisabeth Children’s Home, in Centraal India. Zowel John als Marja liepen het corona virus op, maar John kreeg plotseling een hartstilstand en overleed spoedig daarna. Iedere keer als John en Marja in Nederland waren spraken zij in onze gemeente, en wij hebben geweldige mooie herinneringen aan beiden. Marja gaat door met het werk dat de Heer hen opgedragen heeft. Bid voor haar, dat de Heer haar ondersteunt en bemoedigt in deze moeilijke periode.

 

Wees deelgenoot in de noden van de heiligen  -  Rom. 12: 13-a

 

Het werk in India gaat gewoon door; weeskinderen en weduwen worden verzorgd, en de Bijbelscholen functioneren nog wel moeizaam, maar van alle kanten wordt er om geld gevraagd. Geen wonder trouwens, gezien de omstandigheden daar. Wij kunnen natuurlijk niet in alle noden voorzien, maar de Heer is getrouw en zal, waar nodig, uitkomst geven. Zijn trouw is en blijft altijd overweldigend. Amen!

 

Tot slot

Onze hartelijke dank voor uw voorbede in het afgelopen jaar, alsook voor uw materiële bijstand, waarzonder wij het werk niet zouden kunnen voortzetten.

En ons rest om u, ondanks de corona-hindernissen,  fijne,

 

gezegende Kerstdagen

 

en een zeer

 

gezegend 2021   

toe te wensen.

 

 

 

Met vriendelijke groeten, liefs,

 

Hendrik Jan en Jacoba van Mourik

en

medewerk(st)ers in Nederland en India