Nieuwsbrief, Voorjaar 2021

 

 

Lieve gebedsvrienden,

 

Het corona-virus en wonderen

 

Op dinsdag 2 maart vierde ik, Hendrik Jan, mijn verjaardag. Het was een hele rustige dag, zonder bezoek vanwege de corona maatregelen. Er waren wel telefoontjes en felicitatiekaarten. Mijn geliefde Jacoba en ik hadden die dag helemaal voor ons alleen.

 

De volgende dag in de avond voelden we ons niet lekker. We dachten aanvankelijk, dat we de griep kregen. Toen het erger werd voelden we, dat we ons moesten laten testen. We hadden het vermoeden, omdat we ons zo vreselijk ziek voelden, dat het mogelijk het corona virus zou kunnen zijn. We hadden een afspraak bij de GGD gemaakt, maar we waren de volgende dag te ziek om er uit te kunnen gaan om die afspraak na te komen.

 

 Toen maar onze huisarts gebeld. Even later kwam er een arts , en zij zag gelijk dat het helemaal niet goed was, vooral met Jacoba. Zij regelde gelijk dat er een ambulance moest komen., en na onderzoek moest Jacoba met spoed opgenomen worden in het ziekenhuis. Men vertelde haar daar, dat ze haar vijf weken in slaap zouden moeten houden op de Intensive Care. Jacoba schrok, maar ging onmiddellijk bidden. Het eerste wonder: ondanks dat ze heel ziek was, bleek dat dàt uiteindelijk niet nodig was. Na tien dagen werd ze overgeplaatst naar een verzorgingstehuis waar men haar bij aankomst zei, dat ze er zes weken zou moeten blijven. Dat zag mijn vrouwtje ook niet zitten, en zeker niet om zo lang niet bij mij te kunnen zijn, en ze ging weer in gebed. Wonder nummer twee: na vijf dagen mocht ze naar huis. En thuis herstelde ze langzamerhand.

 

Ik hoefde niet naar het ziekenhuis, maar was al die tijd alleen thuis, met het corona virus, in afzondering. Maar onze dochter en andere familieleden, alsook vrienden hielpen mij, en later ons, met boodschappen en brachten eten. Wonder drie: ik ben in die ruim twee weken, dat ik alleen was, niets tekort gekomen. Ik was wel wat eenzaam en miste Jacoba heel erg!

Hoewel ik geen corona meer heb gaat het nog niet goed met mij, en maandag 10 mei moet ik naar een internist in het ziekenhuis. Bid u mee voor een vierde wonder?

 

 

 

Klagen, of …...

 

We weten het allemaal: we leven in de corona-tijd. Het is bijna elke dag op ieders lip, en het lijkt wel dat er 17 miljoen meningen zijn van 17 miljoen Nederlanders. Natuurlijk blijft kritiek niet achterwege, vooral kritiek op de overheid over de hantering ervan. En veel Christenen doen hieraan mee. Vaak ook kritiek die echt niet door de beugel kan.

Laatst schreef iemand die we zeer goed kennen, een opmerking over onze minister-president; ik zal het hier niet herhalen wat hij schreef, maar het noopte mij om te reageren, en ik schreef o.m.: “Beste vriend, jij als Christen hoort te weten, dat wij verondersteld zijn om voor de overheden te bidden, en ze niet te veroordelen. Als alle Christenen in dit land zouden bidden, dan zou het er heel anders in ons land uitzien”. Prompt reageerde hij en schreef, dat hij van mij hield, maar dat iedereen toch zijn mening mag uiten. Toen antwoordde ik hem en schreef dat ik ook van hem hield, maar dat de vraag waarom alles draait, is: “WWJD ?, What would Jesus do?. Wat zou Jezus doen?” Daarop stuurde hij me een icoontje van een lachend gezicht waaruit ik opmaakte, dat hij me begreep.

Jezus zegt, dat als we in Zijn Woord blijven, dat we de waarheid zullen kennen, de waarheid die ons zal vrijmaken. Jezus kwam niet naar deze aarde om te veroordelen; Hij zei tegen de overspelige vrouw: “Ik veroordeel jou niet; ga heen, en zondig niet meer.” Jezus kwam om de  mensen bij de Vader te brengen, maar betaalde daarvoor de hoogste prijs. Vandaag heeft Hij de gemeente om de mensen terug te brengen naar de Vader; Hij heeft u en mij, en Hij heeft ons  krachtige wapens gegeven die wij moeten en kunnen gebruiken, waaronder: gebed.

Ondanks alle theorieën die de ronde doen, is er geen enkele aanwijzing dat de regering erop uit is om de kerk, de Gemeente van Jezus Christus, te beperken in haar functioneren. Daar is geen enkel bewijs voor. Mocht het toch zo zijn, dan staat ons maar één ding te doen: bidden. Dat is wat Jezus zou doen, en wat de Christenen doen in de landen waar ze vervolgd worden ter wille van de Naam van Jezus. Ook zij zijn bereid de hoogste prijs te betalen als dat moet. En de (ondergrondse) kerk groeit, vooral ook onder mensen met een niet-Christelijke achtergrond. Zij zien en ervaren de liefde, en de getrouwheid van Jezus’ volgelingen. Ze zien de relatie die zij met de Here Jezus hebben, dat dit echt is! We krijgen geweldige getuigenissen binnen, vanuit China, Noord-Korea, Eritrea, Nigeria, en ga zo maar door.

Weet u, deze mensen zijn vrij, vrij in Jezus, en deze vrijheid is voor hen belangrijk. Deze vrijheid houdt in: hoop, of nog meer: zekerheid – zekerheid van eeuwig leven, een eeuwige toekomst, en niemand kan dit van hen afnemen. Ze weten, dat God gebeden verhoort, en daarom volharden ze daarin om uiteindelijk het doel te bereiken waarvoor ze geschapen zijn:  om vrij te zijn en om later in eeuwige gelukzaligheid in de tegenwoordigheid van de Vader en de Here Jezus te mogen verkeren, in de tegenwoordigheid van de Heer Die voor hen de hoogste prijs betaald heeft om hen voor eeuwig vrij te maken. En met verwachting zien zij uit naar Zijn wederkomst om de Zijnen tot Zich te nemen.  eer Die voor hen de hoogste priojs betaald heeftom hen voor eeuiHeer die vioor henbn Heer

En wat doen wij in ons “vrije” Nederland? Veel Christenen gaan helaas met de wereld mee om te klagen als het ons niet helemaal naar de zin gemaakt wordt. Maar de Bijbel zegt: “Gij geheel anders, gij hebt Christus leren kennen”. Wij hebben geen reden om te klagen, want de vrucht van de Geest van Jezus is o.m. liefde, blijdschap, vrede, geduld. Als ons hart dáármee gevuld is, dan is er geen reden tot klagen en kritiek, maar dan lopen we over van dankbaarheid, omdat Jezus ons vrijgemaakt heeft. Amen!

 

 

 

India

 

Zelfs het wereldnieuws gaat niet voorbij wat er allemaal in India aan de gang is. Wat een toestanden! Dr. Marja George, weduwe van Rev. John George uit Centraal India liet ons laatst weten, dat er vijf geestelijke leiders in haar omgeving gestorven zijn, onder wie een voorganger, die we meer dan eens bezocht hebben.

 

Bidt alstublieft vooral mee voor de Christenen in India, die het toch al zo moeilijk hebben door vervolging, armoede, enz. Om een schrijnend voorbeeld (van vele) te noemen: als op het platteland in een dorp een familie Jezus gaat volgen, dan wordt hen de toegang tot de waterput(ten) ontzegd, en moeten ze soms kilometers lopen om ergens anders water te vinden.

 

Onze broeders en zusters in de Heer hebben u en mijn gebeden nodig !!

 

Ten slotte danken wij u weer voor al uw gebeden voor ons en het werk, dat we voor de Heer mogen doen, alsook voor de materiële bijdragen voor ons werk.

 

Gods rijke zegen,

en hartelijke groeten,

 

Hendrik Jan en Jacoba van Mourik

 

 

 

Onderwijs aan voorgangers en andere geestelijke leiders in India

 

(Wat verlangen we weer om eens terug te kunnen gaan naar India om, zoals Paulus zegt in Rom.1:11 “ hen in enige geestelijke genadegave te laten delen, waardoor zij versterkt zouden worden, dat is te zeggen, om in hun midden samen bemoedigd te worden door het onderlinge geloof, zowel dat van hen  als dat van ons.)

 

 

.